Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Μετρά αντίστροφα ο χρόνος για τη Μαρινόπουλος

Όταν μόλις το 5% των εταιρειών, οι οποίες προσφεύγουν στο άρθρο 99 κατορθώνουν στο τέλος να συνεχίσουν τη λειτουργία τους σε υγιείς βάσεις, το “come back” μίας επιχείρησης του μεγέθους και των χρεών της Μαρινόπουλος θεωρείται μοναδικό εγχείρημα για τα ελληνικά επιχειρηματικά χρονικά. Ήδη, ελάχιστα 24ωρα μετά από τη δικαστική απόφαση της περασμένης Παρασκευής, οι προσπάθειες των εμπλεκόμενων μερών να βρεθεί βιώσιμη λύση είναι πυρετώδεις, χωρίς ωστόσο να έχουν φτάσει σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, ενώ την ίδια στιγμή η οργή μεγάλης μερίδας προμηθευτών ξεχειλίζει. Αρκετοί απαιτούν να αρχίσει έρευνα και να αποδοθούν ευθύνες για το «κανόνι» της μεγαλύτερης ελληνικής λιανεμπορικής επιχείρησης, ενώ μετά τις δραματικές εξελίξεις πολλοί είναι εκείνοι που βάζουν φρένο στη συνέχιση ή επανέναρξη οποιασδήποτε εμπορικής σχέσης με την αλυσίδα της οικογένειας Μαρινόπουλου. Ακόμη και όσοι έχουν ταχθεί υπέρ του σχεδίου εξυγίανσης της Μαρινόπουλος, ζητούν να πληρώνονται τοις μετρητοίς γιατί μόνο υπ’ αυτόν τον όρο είναι διατεθειμένοι να της παραδώσουν εμπόρευμα. Ταυτόχρονα δε, κανείς δεν γνωρίζει πόσο κραταιό θα είναι το δίκτυο της Μαρινόπουλος έως τις 21 Σεπτεμβρίου όταν θα εκδικαστεί η κύρια αίτηση υπαγωγής της αλυσίδας στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, αφού οι εκατοντάδες ιδιοκτήτες των μισθωμένων καταστημάτων της αλυσίδας μπορεί στο μεταξύ να διεκδικήσουν την απόδοση της περιουσία τους, όντας απλήρωτοι για πολλούς μήνες. Είναι πλέον σαφές ότι η πίεση να βρεθεί λύση εντός σύντομου διαστήματος είναι τεράστια και το διάστημα των 11-12 εβδομάδων έως την κύρια εκδίκαση της αίτησης είναι στην ουσία κατά πολύ μικρότερο. Και εδώ μπαίνει το θέμα της σωτηρίας των χιλιάδων θέσεων εργασίας, κατ’ αρχάς όσων εργάζονται στην αλυσίδα, αλλά και όλων εκείνων που απασχολούνται στους εκατοντάδες προμηθευτές της Μαρινόπουλος, που τρέμουν τις συνέπειες από μία ενδεχόμενη κατάρρευση της αλυσίδας. Από την πλευρά της Μαρινόπουλος συνεχίζονται -και με νέα ανακοίνωση- οι ευχαριστίες στους εργαζόμενους και στους προμηθευτές για τη στήριξή τους, ενώ υποστηρίζεται ότι πραγματοποιείται κάθε δυνατή προσπάθεια στην ανάπτυξη μιας θετικής λύσης το συντομότερο δυνατόν. Φθάνουν όμως οι καλές προθέσεις; Ο Δημήτρης Περπατάρης, δικηγόρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) που εκπροσωπεί και τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων της αλυσίδας (Πανελλαδικό Επαγγελματικό Σωματείο, «Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις: «ΚΑΡΦΟΥΡ – ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, DIA»), σχολιάζοντας στα dikaiologitika.gr την παράταση ζωής που εξασφάλισε η Μαρινόπουλος και οι τρεις συγγενείς της εταιρείες αναφέρει ότι η απόφαση του δικαστηρίου να κάνει δεκτές τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων για καθεστώς προστασίας της επιχείρησης ενόψει της διαδικασίας εξυγίανσης του άρθρου 99 βοηθάει να μείνει ανοιχτός ο δρόμος της ελπίδας. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση των εργαζομένων του ομίλου, οι οποίοι ζήτησαν να εξαιρεθούν από την προστασία υπέρ της «Μαρινόπουλος», ώστε να μπορούν αν δεν λαμβάνουν τους μισθούς τους να κινήσουν διαδικασίες για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Περπατάρης, πολλές φορές η λειτουργία της ίδιας της αγοράς προκαταλαμβάνει τους όποιους σχεδιασμούς. Τα κόστη «τρέχουν» και ο χρόνος μετρά αντίστροφα. «Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο στοίχημα που αν χαθεί θα έχει πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στην κοινωνία και στην οικονομία», τονίζει. Ας σημειωθεί ότι μαζί με τους χιλιάδες προμηθευτές και τους εργαζόμενούς τους το σύνολο των ανθρώπων που θα πληγούν φτάνει τις 50.000. Σε ότι αφορά τη στάση των εκπροσώπων του δημοσίου, οι οποίοι παρέστησαν εναντίον της αίτησης προστασίας της Μαρινόπουλος, ο γνωστός εργατολόγος τη χαρακτηρίζει «δικονομικά ατυχή». Στην ερώτηση κατά πόσο επηρεάζεται η προστασία των εργαζομένων από τις τελευταίες αλλαγές στον πτωχευτικό κώδικα, ο κ. Περπατάρης τονίζει ότι κάθε τροποποίηση του πτωχευτικού κώδικα κάνει πιο επισφαλή τη θέση των εργαζομένων, οι οποίοι μάλιστα είναι ο αδύναμος κρίκος και σε ότι αφορά την αξιολόγηση του σχεδίου εξυγίανσης που κατατίθεται εκ μέρους της εταιρείας που προσφεύγει στο άρθρο 99. Ας σημειωθεί ότι με τις αλλαγές στον πτωχευτικό κώδικα, περιορίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων (αποζημιώσεις), καθώς κατατάσσονται πίσω από τις τράπεζες και το δημόσιο. Αν δηλαδή εκπλειστηριαστεί το ακίνητο μιας οφειλέτριας επιχείρησης, ενώ με μέχρι πρότινος οι εργαζόμενοι είχαν προνόμιο για την είσπραξη των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, πλέον η ικανοποίηση των απαιτήσεών τους γίνεται σε ποσοστό 25% στο πλειστηρίασμα, με τις τράπεζες να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος σε ποσοστό 65% (στο υπόλοιπο 10% θα κατατάσσονται οι λοιπές απαιτήσεις ιδιωτών). «Και επειδή οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσης του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων συνεχίζονται, να πούμε εδώ ότι οι εργαζόμενοι ενός εργοδότη που πτωχεύει απολύονται χωρίς αποζημιώσεις», αναφέρει, ενώ δεν υπάρχει πρόβλεψη για εργασιακή επανένταξη.   Τέλος, εκ του αποτελέσματος διαπιστώνεται ότι το προπτωχευτικό στάδιο είναι μη αποτελεσματικό, χρονοβόρο και με μεγάλο κόστος, επισημαίνει. «Το ποσοστό των επιχειρήσεων που προσέφυγαν στο άρθρο 99 και κατάφεραν να εξυγιανθούν συνεχίζοντας τη λειτουργία τους, δεν ξεπερνά το 5%», λέει ο κ. Περπατάρης.

www.dikaiologitika.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου